«هزار و یک روز و ریشه‌های آن در ادبیات ترکی عثمانی و فارسی»؛ اولریش مارزُلف؛ ترجمه پگاه خدیش؛ نشر چشمه کوته نتوان کرد که این قصه دراز است...
تاریخ انتشار: ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۸۰۹۳۹۸
«هزار و یک روز و ریشه‌های آن در ادبیات ترکی عثمانی و فارسی»
نویسنده: اولریش مارزُلف
مترجم: پگاه خدیش
ناشر: چشمه، چاپ اول، زمستان 1397
193 صفحه، 24000 تومان
***
1
ادبیات ایران و اسلام، بخصوص ادبیات فارسی مملو از حکایات است. کمتر ممکن است در یک فرهنگِ دیگر، این همه کتاب چندین جلدی تالیف و تدوین شده باشد پر از قصه های گوناگون و رنگارنگ: حکایات اخلاقی، داستانهای حماسی، قصه های عاشقانه، قصه های مردمی و عامیانه، حکایتهای عجیب و غریب یا شگفت انگیز مانند بخشهایی از هزار و یکشب آمده و غیره و همۀ اینها از فرهنگِ قصه گوی و افسانه پرداز و شفاهی ایرانی برآمده که روزگار خود را با قصه های شب، نقالی در قهوه خانه و بازار و اینها گذرانده اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
2
ترجمۀ آثار شرقی به زبان های غربی در دو سه قرنِ اخیر و تاثیراتی که در هر دو فرهنگ برجا نهاده، خود حکایت بلندی است که کتابهایی نیز به فارسی و زبانهای فرنگی در این باره تألیف شده و نشان می دهد آثاری از قبیل شاهنامۀ فردوسی، مثنوی معنوی، دیوان حافظ، گلستان و بوستان سعدی، رباعیات خیام، هزار و یکشب ووو چگونه وارد فرهنگ غرب شدند، به چه شکلیحیات خود را ادامه دادند و چه تاثیراتی برجا نهادند، از این میان ترجمۀ رباعیات خیام از همه معروف تر است که در واقع نه ترجمه، بلکه به نوعی اقتباسِ فیتزجرالد از رباعیات خیام بود. خلاصه ماجرای این ترجمه ها و تاثیر و تأثّرات هم برای علاقمندانِ مطالعات فرهنگی جالب توجه و سودمند خواهد بود.
3
پروفسور مارزُلف محقق برجستۀ آلمانیِ قصه های ایرانی، آثار متعددی در زمینه های قصه های ایرانی نوشته که برخی از آنها به فارسی هم ترجمه شد است از جمله کتاب "طبقه بندی قصه های ایرانی" که با ترجمۀ کیکاوس جهانداری از سوی نشر سروش منتشر شده و نیز کتابِ الوِل ساتن با عنوان "قصه های مشدی گلین خانم" که با ویرایش او و همکارانش از سوی نشر مرکز منتشر شده است.
4
اما داستان کتاب "هزار یک روز و ریشه های آن در ادبیات ترکی عثمانی و فارسی" چیست؟
در اوایل قرن هجدهم کتابی در فرانسه به دست "فرانسوا پِتی دلاکروا" منتشر می شود با عنوانِ هزار و یک روز این کتاب در غرب مشهور می شود و تأثیر می گذارد و پژوهشهای گوناگونی دربارۀ آن صورت می گیرد.
پیداست که این عنوان بیش از هر چیز هزار و یک شب را به یاد می آورد که قبل از این آنتوان گالان آن را به زبان فرانسوی ترجمه و منتشر کرده بود.
البته خودِ پِتی دلاکروا مدّعی ست کتاب هزار و یک روز را از یک درویش اصفهانی گرفته و بنابراین کتاب خود را دارای اصل فارسی معرفی می کند. ولی اشکال اینجاست که در فارسی کتابی با این عنوان نداریم، چنانکه مارزُلف می گوید:
"تحقیقات بعدی ثابت کرد که تأکیدها و پافشاری های پِتی دلاکروا در مورد اصالت و مستند بودنِ اثرش، صرفاً دلیل سازی و حجّت تراشی برای گمراه کردنِ مخاطبان و پژوهشگران است... تاکنون ثابت نشده که کتابی به نام هزار و یک روز چیش از پِتی دلاکروا در ادبیات فارسی وجود داشته است، دیگر اینکه پِتی دلاکروا بیشتر قصه ها را نه از فارسی بلکه از ترکی عثمانی ترجمه کرده و سوم اینکه به جای ترتیب دادنِ ترجمه ای کم و بیش وفادار به متن، از موضوعات و مطالب موجوددر منابع گوناگون الهام گرفته و بن مایه ها، عناصر، طرح ها، شخصیت ها و قصه ها را به میل و سلیقۀ خود برگزیده و پس و پیش کرده است." (ص 19 – 20)
بدین ترتیب و با استدلالهایی دیگر، مارزُلف نشان می دهد که هزار و یک روزِ فرانسویِ پِتی دلاکروا نه از فارسی بلکه از فرج بعد از شدّت ترکی عثمانی ترجمه شده البته همراه با دخل و تصرّفهایی.
همچنین فرج بعد از شدّتِ ترکی به نوبۀ خود، از یک یا چند مجموعه قصۀ فارسی با نام کلیِ جامع الحکایات برگرفته و ترجمه شده است و چنانکه مترجم متذکر می شود به عقیدۀ مارزُلف: "یک نسخۀ اساس جامع الحکایاتِ فارسی، شاملِ تعداد بسیاری قصه و افسانۀ دلنشین و خواندنی وجود داشته که مأخذ مترجم ترک در ترجمۀ فرج بعد از شدت بوده و هنوز اثری از آن یافت نشده است." (ص7)
با این اوصاف، مقصود مارزُلف از تألیف این کتاب، چنانکه خود می گوید تشریحِ ارتباط پیچیدۀ سه نوع کتاب از سه فرهنگ و زبان متفاوت است: هزار و یک روزِ فرانسوی، فرج بعد از شدّت ترکی عثمانی، و جامع الحکایات فارسی.
همچنین، چنانکه مترجم کتاب متذکر می شود:
“از مهم ترین ویژگی های این پژوهش آن است که مفهوم فرج بعد از شدّت، یا گشایش پس از سختی، ساختاری بسیار همانند با قصه های شگفتی (قصه ها پریان : fairy tales) اروپایی دارد که در آن قهرمان قصه، پیش از رسیدن به رستگاری و خوشبختیِ نهایی، دوران سخت و دشواری را پشت سر می گذارد.” (ص 8)
5
بعد از مقدمۀ مترجم، و پیش گفتار و مقدّمۀ نویسنده، سپس در سه گفتار کوتاه، هزار و یک روز فرانسوی، فرج بعد از شدّت ترکی و جامع الحکایات فارسی و نسخه های آن معرفی می شود. در گفتار بعد مولّف به قصه های فرج بعد از شدّت در روایات فارسی، عربی و بین المللی می پردازد و سپس دو گفتار کوتاه می آید با این عناوین: "گونه های قصه در فرج بعد از شدّت" و "فرج بعد از شدّت و ادبیات میانه در جهان اسلام".
و این همه کمتر از نیمی از کتاب است. در نیمۀ دوم خلاصه و شرح قصه ها آمده است که شامل 42 قصه است از قصۀ "ابوالقاسم بصری، امیر بصره و ابوالفتح واسطی" تا "اخی خوردک و مرد بسیار سفر". در هر یک ابتدا خلاصۀ قصه آمده و سپس توضیحاتی می آید که علاوه بر برخی نکات مآخذ یا پیشینه های قصه در فرج بعد از شدّت ترکی و نیز آثار فارسی از قبیل نسخه های جامع الحکایات، طوطی نامۀ نخشبی، محبوب القلوب فراهی، جوامع الحکایات عوفی و غیره نشان داده شده است. البته همانطور که مولف تذکر داده مجال آن نبوده است که همۀ قصه های فرج بعد از شدّت را از تمامِ لحاظ بررسی کند. در انتهای کتاب یادداشتهای مولف و منابع آمده است.
*
مطالعۀ این کتاب برای گروههای گوناگون سودمند است از جمله: علاقمندان ادبیات فارسی، پژوهشگرانِ فرهنگ و زبان و ادبیاتِ ترکی عثمانی، پژوهشگران قصه و ادبیات عامیانۀ ایران و جهان اسلام، و نیز علاقمندان و پژوهشگرانِ موضوع تاریخ ترجمۀ متون ایرانی، عربی و ترکی به زبانهای فرنگی.
منبع: الف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۸۰۹۳۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زندگی با آل‌احمد در شیوه نگارش سیمین دانشور تاثیر نگذاشت
خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب: سیمین دانشور نویسنده و مترجم ایرانی ۸ اردیبهشت سال ۱۳۰۰ در شیراز زاده شد. او سومین فرزند محمدعلی دانشور (پزشک) و قمرالسلطنه حکمت بود. دوره ابتدایی و دبیرستان را در مدرسه انگلیسی‌زبان مهرآیین گذراند.
در سال ۱۳۱۶ اولین مقاله‌اش را با نام «زمستان بی‌شباهت به زندگی ما نیست» در نشریه‌ای محلی چاپ کرد. در سال ۱۳۱۷ به تهران آمد و مدتی در شبانه‌روزی آمریکایی تهران ساکن شد و آموزش زبان انگلیسی را پی گرفت. بعد در رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد.
در سال ۱۳۲۰ به‌عنوان معاون اداره تبلیغات خارجی در رادیو تهران استخدام شد. علی‌اکبر کسمایی و احمد شاملو از همکاران او در رادیو بودند. سیمین دو سال بعد، یعنی در سال ۱۳۲۲ از کار رادیو کناره‌گیری کرد و در روزنامه ایران مشغول به کار شد. از این زمان به بعد، او با نام مستعار «شیرازی بی‌نام» برای نشریات مختلف مقاله نوشت و ترجمه کرد.
در ۱۳۲۷، اولین کتاب خود را با نام «آتش خاموش» نوشت. این اثر نخستین مجموعه داستانی بود که به قلم زنی ایرانی چاپ شد. داستانهای این مجموعه با نقدهای منفی بسیاری مواجه شد. در ۱۳۲۸ با مدرک دکترای ادبیات فارسی از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد و یک سال بعد با جلال آل‌احمد، نویسنده و مبارز اجتماعی مطرح آن سال‌ها ازدواج کرد. این ازدواج تا مرگ نابه‌هنگام آل احمد در سال ۱۳۴۸، به‌مدت ۲۰ سال دوام داشت.
همزمان با سالروز تولد سیمین دانشور در گزارشی به مرور زندگی این نویسنده پرداختیم که مشروح آن در ادامه می‌آید؛
تحصیل در آمریکا
دانشور در شهریور ۱۳۳۱ با دریافت بورس تحصیلی از مؤسسه فولبرایت به دانشگاه استنفورد آمریکا رفت و در رشته زیبایی‌شناسی تحصیل کرد. در این سفر نامه‌هایی که بین او و جلال رد و بدل شد که بعدها در کتابی به نام «نامه‌های سیمین دانشور و جلال آل‌احمد» توسط انتشارات نیلوفر منتشر شد. در مدت تحصیل در آمریکا «باغ آلبالو»، دشمنان چخوف»، «بئاتریس آرتور شنیتسلر» و «رمز موفق زیستن» دیل کارنگی را هم ترجمه و منتشر کرد.
بازگشت به ایران و ادامه کار نویسندگی
دانشور در سال ۱۳۳۴ به ایران بازگشت و در هنرستان هنرهای زیبای دختران و پسران مشغول تدریس شد. سپس مدیریت مجله نقش و نگار را پذیرفت و «کمدی انسانی» سارویان و «داغ ننگ» ناتانیل هاتورن را ترجمه کرد.
در ۱۳۳۷ کتاب «همراه آفتاب» نوشته هارولد کورلندر را ترجمه و منتشر کرد. تا اینکه در سال ۱۳۳۸ به‌عنوان دانشیار کلنل علینقی وزیری در رشته باستان‌شناسی و تاریخ هنر دانشگاه تهران مشغول به کار شد. کار تدریس او در دانشگاه تهران تا بیست سال بعد، یعنی سال ۱۳۵۸ که از دانشگاه تهران بازنشسته شد، ادامه یافت.
در سال ۱۳۴۰، دومین مجموعه داستان خود با نام «شهری چون بهشت» را منتشر کرد. دانشور، همراهِ همسرش جلال آل‌احمد، عضو کانون نویسندگان ایران بود. و در نخستین انتخابات، فروردین ۱۳۴۷ به‌عنوان رئیس کانون نویسندگان ایران برگزیده شد. در تیر ۱۳۴۸ رمان «سووشون» را منتشر کرد که مشهورترین رمان او است و تا به حال به هفده زبان ترجمه شده‌است. بسیاری از منتقدان این اثر را یکی از ماندگارترین آثار ادبی فارسی می‌دانند. دو ماه بعد از انتشار «سووشون»، در ۱۸ شهریور ۱۳۴۸، جلال آل‌احمد درگذشت.
دانشور در سال ۱۳۵۱ کتاب «چهل طوطی» را منتشر کرد. این کتاب ترجمه‌ای است از مجموعه‌ای از حکایتهای هندی که لین یوتانک، نویسنده چینی، در کتابی به نام The Wisdom of Indiaجمع‌آوری کرده‌است. این کتاب که تنها همکاری آل‌احمد و دانشور به حساب می‌آید که توسط انتشارات موج به چاپ رسید.
در سال ۱۳۶۱ کتابی را به نام «غروب جلال» را منتشر کرد. این کتاب از دو بخش تشکیل شده‌است: بخش اول کتاب، با نام «شوهرم جلال» در سال ۱۳۴۱ و در زمان حیات آل‌احمد نوشته شده‌است. دانشور این کتاب را با وصف آل‌احمدِ نویسنده آغاز می‌کند، افکار و ویژگی‌های اخلاقی او را از منظر خود توصیف می‌کند و به جنبه‌های فردی، اجتماعی و سیاسی زندگی او می‌پردازد. بخش دوم کتاب، تقریباً بیست و یک سال بعد نوشته شده‌است. در این بخش، دانشور خاطره روز درگذشت آل‌احمد را روایت می‌کند. نام کتاب، از همین بخش دوم گرفته شده‌است.
در سال ۱۳۷۲، اولین کتاب از سه‌گانه سیمین دانشور، به نام «جزیره سرگردانی» منتشر شد که به دغدغه‌های روشنفکران ایران در دهه ۴۰ و ۵۰ می‌پرداخت. در ۱۳۷۶ مجموعه داستان «از پرنده‌های مهاجر بپرس» با همکاری نشر نو و نشر کانون چاپ شد. در سال ۱۳۷۸ یادنامه جلال آل‌احمد توسط علی دهباشی منتشر شد که گفت‌وگویی مفصل با دانشور را شامل می‌شد. جلد دوم تریلوژی دانشور، «ساربان سرگردان»، در سال ۱۳۸۰ را چاپ کرد.
دانشور در گفت‌وگو با ناصر حریری گفته‌است او و جلال آل‌احمد هر چه می‌نوشتند، به هم نشان می‌دادند اما او هرگز اجازه نمی‌داده جلال در نوشته‌هایش دست ببرد. همچنین دانشور هیچ‌گاه از نثر آل‌احمد که دست‌کم سه دهه یکه‌تاز میدان نویسندگی بود، تأثیر نپذیرفت و زندگی مشترک در شیوه نگارش او اثر نگذاشت و استقلال خود را حفظ کرد.
درگذشت
سیمین دانشور در ۳۰ تیر ۱۳۸۶ به‌علت مشکلات حاد تنفسی در بیمارستان پارس تهران بستری شد. با بستری شدن او شایع شد که وی درگذشته‌است اما این خبر تکذیب شد. او در ۲۲ مرداد ۱۳۸۶ با تشخیص تیم پزشکی از بیمارستان پارس مرخص شد. دانشور پس از یک دوره بیماری آنفولانزا، عصر روز ۱۸ اسفند ۱۳۹۰ برابر در ۹۰ سالگی در خانه‌اش در تهران درگذشت. قبر سیمین دانشور در قطعه هنرمندان بهشت زهرا است.
الهام قاسمی
کد خبر 6089822
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»