به نقل از «خبرگزاری برنا»

مردم شناس صبح پارسی :دغدغه زبان فارسی را داشته باشیم تا بتوانیم در اشاعه آن بکوشیم

تاریخ انتشار: ۷ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۰۰۶۱۵۸

محمودرضا اکرامی فر درباره راهکارهایی برای حفظ و اشاعه فرهنگ و ادبیات فارسی در برنامه «صبح پارسی» صحبت کرد.

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ برنامه صبحگاهی «صبح پارسی» که از دو شنبه تا جمعه هر هفته ساعت 9 صبح به تهیه کنندگی علیرضا نظارت و ابراهیم ارجمندیاز شبکه جام جم پخش می شود، امروز با موضوع پذیرش خود و ویژگی هایمان بر روی آنتن رفت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این برنامه پس از پخش آیتم هایی از جمله ورزش صبحگاهی، میز فرهنگی، اخبار ویژه و نماهنگ هایی با موضوع انگیزشی و با تصاویری از طبیعت، آلاء خامه یار و فرشید فهیم با محمودرضا اکرامی فر شاعر، نویسنده و زبان شناس صبح پارسی به گفت و گو نشستند.

اکرامی فر گفت: زبان یک سرمایه است؛ اگر تعریفمان از زبان، شعر و ادبیات را گسترش دهیم می توانیم به سود هم برسیم که پول به تنهایی نیست و سود اقتصادی کمترین ارزش سود را دارد و غیر از آن سود عاطفی، سیاسی و فرهنگی در جایگاه بالاتری قرار دارند.

وی ضمن بیان تعریفی از زندگی تصریح کرد: هر کسی سه پدر دارد یکی پدر نسبی و یکی پدر همسر و یکی معلم انسان. زندگی همه چیز هست و هیچ چیز نیست؛ زندگی آنی است که همه ما در آن هستیم و نباید به گذشته و آینده فکر کنیم و به حال خودمان بپردازیم زیرا امروز هدیه خدا است و انسان عاقل از هدیه خدا به خوبی استفاده می کند. زندگی همین لحظه ای است که در آن هستیم و گذراندن درست لحظات است به گونه ای که به نفع خودمان باشد و به ضرر کسی نباشد.

این شاعر و نویسنده افزود: از نگاه کارکردگرایی هرچیزی که برای انسان سود، اثر و نتیجه مدنظر را داشته باشد انسان آن کار را انجام می دهد باید به این نکته توجه کنیم که زبان فارسی برای مقیمان خارج از کشور مفید باشد و در ارتباطات کلامی و غیرکلامی روزمره شان کاربرد داشته باشد.

اکرامی فر همچنین گفت : زمانی که زبان فارسی دغدغه یک معلم است گاهی دغدغه دانش آموز و گاهی نتیجه هردوی این طرف است؛ زمانی می تواند به پیشرفتی برسد که هر دو طرف برای فارسی دغدغه مند باشند. علاوه بر اینکه محتواهایی با زبان فارسی به سمع و نظر فارسی زبانان مقیم خارج می رسد، آن ها هم باید دغدغه پاسداشت این زبان را داشته باشند در غیر این صورت جای تاثر است. کسی که دو زبان را بلد است دو نفر است زیرا دو سرچشمه اطلاعات و دو شیوه برای ارتباط برقرار کرن با جوامع را دارد.

وی ادامه داد: ما قرار است ذهنیتمان را سوار واژه ها، تصاویر و اصوات کنیم و به دست دریافت کننده برسانیم این ذهنیت ما فرهنگ و پشتوانه علمی و تجربی ما است. ما فارسی زبانان یک تجربه و علم همگانی داریم که حاصل دسترنج همه است و همه به آن دسترسی دارندو کسی که فارسی را بلد است به این کنجینه تجربی، علمی و معنایی دسترسی دارد و می تواند برای بهتر زیست کردن خود و برای انتقال معانی مفید است.

این مردم شناس تاکید کرد: یادگرفتن ارتباط برقرار کردن با زبان فارسی برای هرکسی که اسم ایرانی بر روی او است و ریشه ای با ایران دارد و برای او ضروری است.

اکرامی فر راهکارهایی را برای پاسداشت زبان فارسی ارائه داد: می طلبد تا فارسی زبانان مقیم خارج در ابتدا دغدغه پاسداشت زبان فارسی را داشته باشند و در درجه دوم در گروه ها و دورهمی هایی که با دیگر همزبانان خود برگزار می کنند ارتباط برقرار کردن با زبان فارسی را اولویت خود قرار دهند زیرا هرکس به دنبال هویت و پشتوانه می گردد که هویت کیستی و چیستی انسان است و این کیستی و چیستی به فرهنگ و زبان هر کس بر می گردد.

وی افزود: نباید درباره زبان فارسی در بین فارسی زبانان خارج از کشور سیری و بی نیازی به وجود آید. باید به دنبال حفظ اندیشه هایی که از آن جا برخاسته اند و و پیشینه شان به آن جا بر می گردد باشند. هرکسی که وارد فرهنگی می شود از ضعف فرهنگی خود در فرهنگ مقصد حل می شود. این به دور از فرهنگ غنی ایران است که بخواهد درون فرهنگ دیگری حل شود به شرطی که متکلمان به این زبان نسبت به فارسی تعصب آگاهانه داشته باشند.

مردم شناس صبح پارسی تصریح کرد: اولین راهکار را این می دانم که والدین دغدغه فرهنگ و زبان فارسی را داشته باشند که این موضوع به فرزندان هم سرایت می کند و فرزندان می آموزند که علاوه بر زبان کشور مقصد زبان دیگری را هم باید آموزش بدهند. پدر و مادرها باید با فرزندان خود به زبان مادری صحبت کنند. خط فارسی و گفتار فارسی هردو مهم است تا بتوانیم از گنجینه مکتوب و شفاهی این زبان استفاده کنیم.

اکرامی فر اظهار داشت: کشورهایی که قدرت و ثروت بیشتری دارند می خواهند جهان را به سمتی ببرند که همه انسان ها کارهایی را انجام دهند که خودشان می خواهد. به تبع آن خرده فرهنگ ها در فرهنگ جهانی حل می شوند و فرهنگ جهانی هم فرهنگی است که قدرتمندها در حال گسترش آن هستند. ما باید علاوه بر اینکه عناصر فرهنگی خودمان را حفظ می کنیم، از فرهنگ جهانی هم استفاده کنیم و اگر این موضوع را نپذیریم دچار طرد جهانی می شویم و اگر صد درصد فرهنگ جهانی را بپذیریم دچار خودباختگی می شویم.

وی بیان کرد: کسی که اهل روستا است یک روستاوند است و وقتی در شهر سکنی گزینی می کند یک شهروند است و وقتی با رسانه ها و فناوری های جدید ارتباط برقرار می کند یک جهانوند است که نمی تواند هیچ یک از این گزینه ها را کنار بگذارد. ما یک شهروند عادی نیستیم امروزه شهروندهای رسانه ای هستیم که مهندسی ترویج پیام را می دانیم و باید در ترکیبی از روستاوندی، شهروندی و جهانوندی زندگی کنیم.

این مردم شناس با اشاره به اینکه حفظ پیشینه افراد برای پیشرفتشان مهم است گفت: آدم هایی که ندانند از کجا آمده اند مثل آدم های آلزایمری و معلق در فضای فرهنگی هستند. ما در فرهنگمان ریشه داریم و از آنجا داریم تغذیه می شویم.

انتهای پیام//

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: فرهنگ و هنر جام جم سرمایه شعر ادبیات پول پدر معلم دانش آموز ایران والدین جهان فناوری شهروند رسانه تغذیه ادبیات دانش آموز سرمایه فرهنگ و هنر فناوری ارتباط برقرار زبان فارسی فارسی زبانان داشته باشند فرهنگ جهانی صبح پارسی مردم شناس اکرامی فر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۰۰۶۱۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عاشق شعر عالمگیر ایران هستم/ بهترین سوغاتی از نمایشگاه کتاب تهران

طالب آذرخش گفت: عاشق شعر عالمگیر ایران هستم و همچنین ادبیات معاصر فارسی را نیز دوست دارم. من از نمایشگاه کتاب تهران بازدید کرده و کتاب‌های شعر شاعران معاصر ایرانی را برای دوستانم سوغاتی بردم.

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، طالب آذرخش شاعر ملی تاجیکستان (با تخلص آذرخش) و سردبیر نشریه «پیام سغد» است. تاکنون به قلم او کتاب‌های بسیاری به خط سیریلیک در تاجیکستان منتشر شده است. اثری هم به نام «دیوان عشق» به خط فارسی و سیریلیک دارد که گلچینی از آن توسط انتشارات خردگان در تهران با عنوان «چشم، جانم، چشم...» منتشر شده است.

او بسیار تاکید دارد که آثارش به خط سیریلیک و فارسی منتشر شوند تا کسانی که در تاجیکستان با خط فارسی آشنایی ندارند با آن آشنا شوند و فرصتی برای مقایسه پیدا کنند. همچنین برخی اشعارش نیز در چند نشریه در تهران منتشر شده است. در چندین کنگره و همایش در تهران، تبریز، اصفهان و شیراز شرکت کرده و به قول خودش این «شهر‌های عزیز» را دوست داشته است.

طالب آذرخش سابقه حضور در محافل ادبی بسیاری در ایران را دارد و کتاب شعر را بهترین سوغات از ایران می‌داند. آذرخش درباره سابقه حضورش در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران گفت: خوشبختانه تجربه حضور در نمایشگاه کتاب تهران را دارم که برایم بسیار جالب بود. همچنین در چندین محفل فرهنگی از جمله محفل جشنواره فضولی نیز شرکت داشته‌ام.

وی افزود: نمایشگاه کتاب تهران یک بازار بزرگ کتاب است. یکباری که حضور داشتم از صبح تا عصر نتوانستیم حتی نصف نمایشگاه را هم ببینیم. من از حضور در این نمایشگاه که به عنوان یک فروشگاه بزرگ کتاب به نظر می‌رسد بسیار شاد و مسرور شدم. کتاب‌های جالبی در این نمایشگاه دیدم.

آذرخش ادامه داد: در نمایشگاه کتاب تهران، کتاب‌های ادبیات کلاسیک را که سال‌ها آرزوی دست‌یابی و مطالعه‌شان را داشتم پیدا کردم. با ناشران گوناگونی که آثار شعرای بزرگ مثل حافظ، سعدی، فردوسی و ... را منتشر کرده‌اند، گفتگو کردم. وقتی هم که به تاجیکستان بازگشتم کتاب‌های جیبی این شاعران را به عنوان سوغات برای دوستانم آوردم.

این شاعر فارسی‌سرا در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به این نکته که به ادبیات معاصر ایران بسیار علاقه‌مند است، گفت: نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، محل آشنایی من با آثار معاصر ادبیات ایران بود. من عاشق شعر و خصوصا شعر عالمگیر ایران هستم. با شعر معاصر ایران هم آشنایی دارم. آثار شاعرانی همچون شهریار، سهراب سپهری، فروغ فرخزاد، نادر نادرپور، هوشنگ ابتهاج (ه. ا. سایه)، شاملو و ... در تاجیکستان شناخته شده است. از اینکه در نمایشگاه کتاب تهران بدون واسطه و به راحتی به این کتاب‌ها دسترسی داشتم موجب خشنودی‌ام بود.

آذرخش همچنین با اشاره به این نکته که گویش تاجیکستانی‌ها و ایرانی‌ها باهم تفاوتی ندارد، ادامه داد: ما یک زبان داریم. شعر معاصر ایران و شعر معاصر تاجیکستان یک زبان دارد که همان زبان رودکی، خیام و حکیم فردوسی است. ما همان چیزی را که شما می‌خوانید، می‌خوانیم. البته در حوزه شعر معاصر ایران شعر‌هایی هم هست که به لهجه تهرانی یا شیوه‌های متفاوت است. اما همه این‌ها به زبان فردوسی و حافظ است. ما امروز شعری که در شاهنامه می‌خوانیم در شعر معاصر تاجیک هم می‌بینیم.

وی اضافه کرد: وقتی از ادبیات ایران حرف می‌زنیم، تفاوتی بین ایران و تاجیکستان نمی‌بینیم. فقط یک ادبیات فارسی در میان است. حتی ادبیات معاصر ایران هم در تاجیکستان شناخته شده است. بسیاری از آثار رمان‌نویسان معاصر در تاجیکستان منتشر شده است. اما در تاجیکستان شاعران ایرانی بیشتر مورد اقبال عموم قرار گرفته‌اند. من در اخبار دیده بودم که یکی از کتاب‌های فاضل نظری در یک فروشگاه در تهران، فروش چند هزار جلدی داشته است. این کتاب در تاجیکستان هم به زبان سیریلیک برگردانده شده است و غزل‌های او علاقمندان خاص خودش را دارد. من سردبیر مجله «پیام سغد» در تاجیکستان هستم. ما در هر شماره از مجله شعری از هم‌زبانان ایرانی یا افغانستانی را چاپ می‌کنیم. من تاکید می‌کنم که شعر هم‌زبان خود را منتشر می‌کنیم نه شعر ادبیات ایران یا افغانستان را.

آذرخش در بخش دیگری از این گفتگو به نقش نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران در بهبود دیپلماسی فرهنگی میان دو کشور ایران و تاجیکستان اشاره کرد و ادامه داد: خیلی خوب می‌شد اگر نمایشگاهی مانند نمایشگاه کتاب تهران در کشور‌های فارسی‌زبان یعنی افغانستان و تاجیکستان هم می‌داشتیم. چون در افغانستان و تاجیکستان نمایشگاه‌های صنعتی و اقتصادی مشترک و غیرمشترک بسیاری برگزار می‌شود، اما نمایشگاه کتاب نداریم. نکته دیگر این است که خیلی خوب می‌شد اگر در نمایشگاه کتاب تهران مکان معینی وجود داشت تا خوانندگان با ادیبان، نویسندگان و ناشران گفتگو و دیدار داشته باشند. من خیلی علاقه‌مندم که آثار شاعران تاجیکستانی در نمایشگاه کتاب تهران معرفی شود و در معرض دید و خرید عموم قرار گیرد. ما می‌توانیم کتاب‌هایی منتشر کنیم که یک طرف آن خط فارسی و طرف دیگر آن خط سیریلیک باشد. این موضوع به آموزش زبان فارسی کمک خواهد کرد، چون تاجیکستانی‌ها حتما باید خط فارسی را یاد بگیرند. آشنایی با خط فارسی باعث می‌شود که از گذشته خود آگاه شوند و آینده خود را ببینند. البته اگر خوانندگان ایرانی هم با خط سیریلیک آشنا شوند خیلی خوب می‌شود.

وی در پایان در پاسخ به این سوال که «چرا با وجود پیوند‌های فرهنگی و زبان مشترک میان ایران و تاجیکستان، ارتباطات فرهنگی محدودی میان دو کشور وجود دارد؟» گفت: فکر می‌کنم سرحدات و مرز‌های جغرافیایی دلیل این موضوع باشد. اخیرا قابلیتی ایجاد شد و در فضای مجازی صفحاتی پدید آمد که خوانندگان، ادیبان و شاعران ایرانی و تاجیکی با یکدیگر در تعامل باشند و مثلا یک شاعر تاجیکستانی بتواند با خواننده ایرانی طرف گفتگو قرار گیرد. چون تاجیکستانی‌ها هم به زبان فارسی سخن می‌گویند. فقط لازم است که با زبان فارسی آشنایی داشته باشند تا بتوانند از آثار شاعران ایرانی استفاده کنند. اگر رفت‌وآمد این محافل ادبی بیشتر شود شاهد نتایج بهتری هم خواهیم بود. همچنین ارسال کتاب‌های تاجیکستانی به ایران و بالعکس می‌تواند عامل مهمی برای تقویت این پیوند‌ها باشد.

سی‌وپنجمین دوره نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران با شعار «بخوانیم و بسازیم» از ۱۹ تا ۲۹ اردیبهشت (۱۴۰۳) در محل مصلی امام خمینی (ره) به شکل حضوری و در سامانه ketab.ir به صورت مجازی برگزار می‌شود.